Hoe het zo kwam...

Natuurlijk gingen we vaak op reis naar quiltwinkels om stofjes in te slaan en zo stonden we een keer in een quiltwinkel toen een vrouwke ons poeslief vroeg of we mee wilde doen aan een blokkenruil (ik herinner me vaag dat er 2 van die rode hoorntjes uit haar hoofd kwamen groeien, maar dat heb ik verdrongen...) Een blokkenruil leek ons superleuk en je kwam óók nog eens in contact met andere quilters ! (Dit was vóór het internettijdperk) Het ging over het maken van voorraadpotten, supersimpel: je zette je naam op een lijst met daarachter het soort stofje dat je "in je pot" wilde hebben en je deed mee ! Wij kozen voor groenten en fruit, rozen of kerstmannen. Als je nou een quilter kon die ook mee wilde doen, dan liet je die ook haar naam op de lijst zetten en kopieerde je de lijst een keer voor je 'm mee gaf. Zo gezegd zo gedaan.. We kregen meteen een lijst mee. Je koos dan een naam uit de lijst, maakte een potblok voor die quilter en stuurde 'm op. Enkele weken later kreeg je een pot terug met jouw favoriete vulling en zo spaarde je dan een hele quilt bij elkaar, afkomstig uit alle windstreken ! Leuk toch !?? Laat ik u even een dikke tip geven: ZET NOOIT (ik herhaal: N-O-O-I-T) JE NAAM OP EEN LIJST DIE GEEN MODERATOR HEEFT... (dat is een vrouwke die alle deelnemers "beheert" en op een gegeven moment kan zeggen dat de inschrijving gesloten is, het project afgelopen..) Wij hadden dus geen moderator !!  

In het begin was het énig... We stonden bij de brievenbus te wachten tot de postbode zijn stapeltje door de brievenbus heen gooide... We kregen potten en hoé!!

Uit Nederland, België en zelfs uit de USA ! Héél véée-e-e-el potten.. Nou zijn wij altijd zo van: wie A zegt moet ook B zeggen, dus iedereen ontving van ons een leuke pot terug mét een gezellige brief erbij.. Na een tijdje hadden we potten genoeg, dus lieten wij iedereen op ONZE lijst weten dat we er mee wilden stoppen.. Tja, en daar zit 'm de kneep.. die lijsten waren een geheel eigen leven gaan lijden, dat wás niet meer te stoppen ! En ondertussen bleven de potten maar komen, soms wel 15 per dag !! Er waren dagen dat we 's morgens opstonden, even in ons ogen wreven en meteen rechtdoor richting naaimachine waggelden om vervolgens vóór het ontbijt al 8 van die rotpotten in mekaar te jassen ! De gezellig brief die erbij hoorde, was inmiddels al vervangen door een gekopieerde brief die we op een stapel klaar hadden liggen.. Heeft u het plaatje ? Het is niet te geloven, maar wij hebben TWEE JAAR potten gemaakt... Iedereen die bij ons ook maar één voet over de drempel zette, duwden we meteen een paar pottenpannenlappen in de tas... Hoppaaa, je moest er toch wát mee hè..